15 sprawdzonych sposobów na kolki

Nie bez powodu Azjaci przypadłość tę nazywają „koszmarem stu dni”. Częste ataki naprawdę bardzo trudno jest rodzicom znieść. Miałam sobie tym tematem w ogóle nie zaprzątać głowy i nic o tym nie pisać. W „internetach” aż roi się bowiem od cudownych sposobów, które czasem aż wywołują gęsią skórkę u nas – rodziców, a co dopiero testować je na swoim dziecku? Wiem – tonący brzytwy się chwyta... Skoro mi udało się wygrać długo przedtem zanim moje słoneczko skończyło 3 miesiące, dlaczego więc nie miałabym podzielić się swoimi patentami z innymi zatroskanymi rodzicami, którym ta walka wydaje się walką z wiatrakami?

Zacznijmy od początku.
Kolka pomimo swojej uciążliwości, nie jest chorobą i nie
świadczy też o niczym groźnym.
Skąd wiemy, że nasz maluch cierpi na kolkę? 

Dr Morris Wessel, pediatra z Connecticut jest autorem
„reguły trzech”. Prosto mówiąc niemowlę cierpi na kolkę,
jeśli płacze przynajmniej
3 GODZINY DZIENNIE, 3 DNI W TYGODNIU,
      3 TYGODNIE Z RZĘDU.

Przyczyny tej dolegliwości są nadal w sferze domysłów.
Dowiedziono dotychczas iż kolka pojawia się częściej
u niemowląt, których rodzice bardzo boją się o dziecko,
są zestresowani i niepewni czy postępują właściwie. Jak
to możliwe? Dziecko doskonale wyczuwa emocje dorosłych.
Jeśli my jesteśmy zdenerwowani, maluch więcej płacze.
A gdy płacze my denerwujemy się jeszcze bardziej.
W przerwaniu tego błędnego koła może pomóc tylko spokój.

Kolka objawia się ostrym,napadowym bólem brzucha. Zaczyna
się nagle. Niewyjaśniona drażliwość, nie dający się
utulić płacz. Maluch może mieć twardy, wzdęty brzuszek,
zaciskać piąstki,gwałtownie poruszać rączkami.

Etiologia tej jakże częstej przypadłości o malutkich
dzieci jest niestety do dziś nieznana. I to już bardzo
duże utrudnienie w walce z kolką. Jeżeli nie znamy
przyczyny, nie możemy jej skutecznie wyeliminować a co za
tym idzie raz na zawsze jak najszybciej pozbyć się
problemu. To, że nie ma jednoznacznie określonej naukowo
etiopatogenezy tej dolegliwości nie znaczy, że co rusz
nie pojawiają się jakieś teorie skąd tak naprawdę kolka
się bierze. 

Wymieniając można zacząć od najprostszej,
gastroenterologicznej, która mówi nam, że bariera jelitowa
u takiego maleństwa jest jeszcze nie do końca rozwinięta,
zaburzona może być motoryka jelit, to znaczy nie pracują one
jeszcze „na pełnych obrotach”.

Cierpi Malec cierpisz Ty... Na prawdę ciężko jest bezradnie
patrzeć kiedy nasz skarb pręży się i pręży, wykrzywia buźkę,
podkurcza nóżki dodatkowo przeraźliwie płacząc. Napady płaczu
pojawiają się falami, odpowiednio do tego jak kurczą się 
jelita. Każda mama bez problemu odróżni kolkowy płacz od 
każdego innego. Jest on tak przeraźliwy, jak gdyby naszego 
maluszka ktoś obdzierał ze skóry. Przeszywa on nie tylko 
uszy, ale i serce.

Sam płacz może zacząć się już w trakcie karmienia, 
bezpośrednio po jego zakończeniu lub nawet do godziny po
jedzeniu. Ataki najczęściej przybierają na sile w godzinach
popołudniowych i wieczornych.

Zdarzało się, że nasza Zuzia płakała godzinami. Ataki 
potrafiły czasem trwać od godziny 16 do 22 z przerwami 
na jedzenie i wzmaganie się płaczu.

W internecie i prasie dla mam aż roi się od sposobów na 
kolkę. Nigdy jednak nie ma pewności, który z nich będzie 
skuteczny akurat u danego niemowlaka.

Przede wszystkim liczy się spokój – i to nasz! Spokój! 
Dziecko jest lustrem uczuć rodziców – naprawdę! Gy my 
jesteśmy rozdrażnieni czy zdenerwowani ono też się 
denerwuje.

Kiedy robimy „cokolwiek” by pomóc maluszkowi, bez względu 
na to, czy to naprawdę pomaga czy nie, czujemy się mniej 
bezradni i lepiej znosimy płacz maleństwa.

Sama przy moim kolkowym dziecku wypróbowałam chyba wszystkie 
możliwe sposoby, aby jakoś ulżyć Zuzi w cierpieniach. 
No dobra, wszystkie sposoby, które wydawały mi się w miarę 
sensowne. Nie latałam po domu z kadzidełkami ani wahadełkami, 
żeby odganiać jakieś złe fluidy, nie przemeblowałam też 
całego mieszkania, żeby energia mogła lepiej przepływać. 
Nie wierzę w takie rzeczy. W sumie to w suszarkę też nie 
wierzyłam, dopóki jej nie wypróbowałam. Przejdźmy zatem do 
konkretów. Nie podam jednego złotego sposobu na kolkę, bo 
taki nie istnieje niestety. Przedstawię sposoby, które ja 
wypróbowałam. U nas działały w różnych kombinacjach, 
czasem trzy czasem cztery naraz. 


1. PRZYTULANIE

pierwsze co wpada nam do głowy kiedy dziecko płacze. Przy
kolce niestety niewiele to daje, zawsze jednak trochę nam 
lepiej psychicznie, że staramy się utulić ten straszliwy 
płacz.

2. CHWYT KOLKOWY

specjalna pozycja noszenia. Dziecko układa się na swoim 
przedramieniu, brzuszkiem do podłogi.. Jego główka powinna 
spoczywać w zgięciu twojego łokcia, a ręce i nóżki zwisać 
luźno po obu stronach twojej ręki. Powinno się tak nosić 
dziecko kilka razy dziennie przez kilka minut. Nacisk twojej 
ręki na jego brzuszek ułatwi mu oddanie gazów i może 
złagodzić, albo nawet zapobiec atakowi kolki.

3. KŁADZENIE NA BRZUSZKU




ucisk na brzuszek pomaga wydostać się buszującym 
w jelitkach gazom

4. CIEPŁA KĄPIEL




przynosi ulgę niestety często tylko na czas jej trwania. 
W momencie wyciągania z wody u nas wrzask wracał. 
Ciepłe kąpiele pomagają również przy zaparciach.

5. MASAŻ BRZUSZKA

masujemy brzuszek trzema palcami naszej dłoni zgodnie 
z ruchem wskazówek zegara. Jeśli ktoś troszkę bardziej 
lubi anatomię to można się pokusić o ruchy zgodne 
z ułożeniem jelit. Do masażu dokładamy lekki ucisk. 
Najlepiej masować już w ciepłej kąpieli i bezpośrednio 
po niej.

6. ODBIJANIE

Po każdym jedzeniu czekać na odbicie. Czasem tra to minutkę, 
dwie a czasem pół godziny. Zuzia potrafiła połknąć chyba 
więcej powietrza niż mleka zanim nauczyła się jak 
odpowiednio pić. Na odbicie czekałam czasem nawet z pół 
godziny, a czasami nie zdążyła odbić bo już chciała znowu 
jeść, albo już tak bolał ją brzuszek, że ciągle wrzeszczała.

7. TERMOFOR  Z PESTEK WIŚNI




Fajna sprawa, bo wystarczyło go na 40sekund włożyć do 
mikrofalówki i już był gotowy do użycia

8. MLEKO Z ZAGRANICY




Że też wcześniej nie wpadłam na to, żeby je sprowadzić... 
Nie uwierzyłabym nikomu, kto by mi powiedział, że to samo
mleko, produkowane przez tą samą firmę na dwa różne rynki 
może mieć całkowicie inną jakość. Teraz już wierzę – bo 
sama to wypróbowałam. Począwszy od zapachu – jedno ma 
sztuczny chemiczny zapach drugie pachnie naprawdę mlekiem. 
Konsystencja – pierwsze to praktycznie biała woda, drugie 
jest gęstsze tak jak prawdziwe mleko. Przygotowanie – 
pierwsze pieni się jak najlepszy płyn do kąpieli, wytwarza 
dziwny gaz, który uwalnia się po odkręceniu butelki 
i rozpuści się zarówno w zimnej jak i we wrzącej wodzie, 
drugie nie rozpuści się w zbytnim wrzątku, stworzą się 
grudki, które nas informują, że coś jest nie tak i nie 
gazuje. Nie wiem czy to zbieg okoliczności, ale właśnie 
po zmianie mleka z polskiego na dokładnie takie samo 
niemieckie problem kolek się skończył.

9. KATETERY REKTALNE




końcóweczki doodbytnicze, pomagające usuwać gazy z jelitek. 
Najpierw minutka masażu brzuszka i po wprowadzeniu rureczki 
słychać jak uchodzą z małego brzuszka gazy. I tak trzy razy 
z rzędu, bo tyle razy można jedną rureczkę jednorazowo 
wykorzystać. Raz gazy uchodziły, raz nie, ale próbowałam.

10. CZOPKI VIBURCOL




To czopki homeopatyczne, działające trozkę uspokajająco 
i stosowane wspomagająco przy kolkach, bolesnym ząbkowaniu, 
jakichś stanach niepokoju. Tak jak do homeopatii zawsze 
byłam nastawiona troszkę sceptyczznie, tak te czopki u nas 
sprawdziły się naprawdę rewelacyjnie. Oczywiście nie można 
stosować ich przez długi czas non stop, dlatego u nas była 
to już rzeczywiście ostateczność. Po aplikacji trzeba 
niestety przygotować się na jakieś pół godziny jeszcze 
gorszego płaczu, gdyż dzidziuś może odczuwać dyskomfort 
związany z rozpuszczającym się czopkiem, ale później 
następowało upragnione uspokojenie, które pomagało nam 
przetrwać noc. Czopki te od kiedy pamiętam można było 
stosować od pierwszego dnia życia, ostatnio jednak producent 
zmienił zapisy w ulotce i czytamy, żeby nie stosować 
u dzieci poniżej trzeciego miesiąca życia. Zawsze przed 
zastosowaniem warto skonsultować się z pediatrą maleństwa 
i upewnić, czy w przypadku naszego dziecka nie ma żadnych 
przeciwwskazań do zastosowania leku. Zuzia pierwszy raz 
dostała Viburcol w 14 dobie swojego życia (oczywiście mimo 
swojej wiedzy, dla własnego spokoju skonsultowałam się
 z pediatrą ;)) Muszę wam powiedzieć, że teraz już rozumiem
 dlaczego lekarze nie leczą swojej rodziny, a przynajmniej 
nie powinni tego robić. Mimo swojej dużej wiedzy na tematy 
medyczne, w szczególności farmakologiczne, kiedy mam podać 
jakikolwiek lek swojemu dziecku mam takie obawy, że szok. 
Na prawdę się boję. Tak samo mam przed każdym szczepieniem, 
czy zabiegiem medycznym. Znam teorię, ale zastosować ją 
w praktyce jest mi czasem bardzo ciężko. Na prawdę lepiej 
doradza się obcym...

11. FLORA BAKTERYJNA – KROPLE BIOGAIA




o zbawiennym działaniu flory bakteryjnej, nie tylko na 
organizm malucha, poświęcę cały osobny post, gdyż uważam, 
że to naprawdę warty uwagi temat. Dziś króciutko, jeśli 
ktoś jeszcze nie zna Biogai, niech to szybko zmieni. 
5 kropli dziennie wystarczy, żeby pożegnać zaparcia, 
problemy z brzuszkiem a nawet kolki!

12. HERBATKI ZIOŁOWE – KOPEREK + RUMIANEK




Między karmieniami Zuzia popijała herbatkę rumiankową bądź 
z koperku włoskiego. Nie wiem czy to pomagało, ale czasem 
po wszystkich rytuałach i kilka łyczków herbatki pozwalało 
jej się uspokoić.

13. BUTELKA MAM ANTICOLIC






Na prawdę rewelacja! Mercedes wśród butelek! Ich działanie 
jest potwierdzone klinicznie. Mają opatentowane podwójne dno 
z funkcją odpowietrzania. Ja cały zestaw startowy 
sprowadziłam z Niemiec, dopiero później doszukałam się tych 
butelek w Smyku oraz w internecie ;) Cały artykuł poświęcony 
patentowi tej butelki wkrótce :)

14. SUSZARKA DO WŁOSÓW




Wprawdzie nie zawsze, ale potrafiła zdziałać cuda. Ciepłe 
powietrze z suszarki skierowane przez moje ręce (żeby nie 
było za gorące) w stronę brzuszka maleństwa plus szum 
suszarki potrafiły często uśpić małą i uspokoić na chwilę. 
Niestety nie działały u nas nagrania suszarek z youtube 
ani żadne misie szumisie – musiała być oryginalna rycząca 
suszarka (zżerająca masę prądu i ogrzewająca wszystko 
wokoło w dodatku). Suszarka została tak wyeksploatowana, 
że się nadtopiła i nie wiadomo czy jeszcze na coś 
się przyda ;)

15. KROPLE Z SYMETICONEM




Wysłałam męża po Espumisan w kroplach do apteki. Niby prosta 
rzecz, a wrócił z Delicolem. Pani „magister” w aptece po 
przeprowadzeniu wywiadu, w który mój niczego nie 
podejrzewający mąż się wplątał, postanowiła zmienić plany 
zakupowe K. i wcisnąć mu coś prawie dwa razy droższego a nic 
nie dającego. Owszem, Delicol pomoże dziecku u którego jest 
problem z nietolerancją laktozy, jednak przy kolce marne 
szanse. Wracając do tematu zdobyłam jeszcze tego samego dnia 
Espumisan i służył nam do czasu kiedy sprowadziłam Sab 
Simplex. Niby ta sama substancja czynna, w troszkę innym 
stężeniu (chociaż z dawkowania wychodziły identyczne ilości 
substancji czynnej na jednorazowe podanie), a jakoś bardziej 
działała. Simeticon nie wchłania się do krwiobiegu i nie ma 
działania ogólnoustrojoweo. Działa tylko w jelitkach 
eliminując  niepotrzebne w nich powietrze. W „internetach” 
krąży jakaś lewa polska ulotka, w której zalecają dodawanie 
15 kropli Sab do każdego karmienia. Ja trochę to 
zmodyfikowałam, za namową koleżanki farmaceutki z Niemiec 
i podawaliśmy Sab raz dziennie przed karmieniem, które 
zazwyczaj inicjowało napad płaczu kolkowego. 


Z moich obserwacji wynika iż do pozbycia się kolek 
raz na zawsze wystarczyły:

Mleko niemieckie Humana I

Butelki MAM anti-colic

krople z florą jelitową BIOGAIA

i tyle, po wdrożeniu tych trzech metod odstawiliśmy 
krople z Simeticonem, mogłam schować termofor na 
brzuszek, suszarkę, katetery, czopki i wszystkie 
inne magiczne sposoby. Oczywiście odbijam małą po 
jedzeniu do dziś, do dziś również podaję niemieckie 
mleko, kropelki Biogaia (teraz już co trzeci dzień), 
i mała pije dalej z tych antykolkowych butelek tylko 
większych – bardzo je polubiłam – między innymi dlatego, 
że posiadają one funkcję samosterylizacji :) 
ale o tym to już w osobnym poście :) 

A jakie są Wasze patenty na kolki?
 Jak sobie radzicie? Podzielcie się 
z nami :)

P.S. Gratulacje! Dobrnęłaś do końca!
Proszę zostaw po sobie jakiś ślad - będę wiedziała, 
że to co robię ma sens, że jest dla kogo pisać :)